Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Waarom wij kozen voor een lotusgeboorte?
Mijn vroedvrouw op Ibiza vertelde me erover in de laatste weken van mijn eerste zwangerschap. Ik ging er toen over lezen en vond het bijzonder en fascinerend, maar verder heb ik me er toen niet in verdiept. Bij een volgende zwangerschap wilde ik in ieder geval een bewustere keus maken wat ik met de placenta zou doen.
Inmiddels was ik een placenta training, meerdere doula trainingen en ander soort geboorte workshops verder waar het ook regelmatig ging over een lotusgeboorte. Mijn fascinatie groeide. Toch kon ik nog niet echt een keus maken wat ik met de placenta wilde. Capsuleren? Een halve lotus? Een hele lotus? Doordat de placenta erg laag bleef liggen heb ik er ook erg veel stress van ervaren. De placenta lag letterlijk in de weg om thuis te baren. Heel blij waren we ook dat na een aantal weken bleek dat de placenta toch hoog genoeg lag om thuis te kunnen bevallen. Door deze periode wilde ik de placenta eren na de geboorte, dat mede deed ons kiezen voor een lotusgeboorte.
Verplicht in bed
Zo wiebelig als ik ben dwong de lotusgeboorte me in bed te wonen de eerste week. Iets wat ik toch best echt lastig vind. De borstvoeding ging direct super goed, het contact met mijn dochter, met mijn partner, haar lichaamstemperatuur was super, veel slapen, heel rustig; ik geloof echt dat dit voor een groot deel door de lotusgeboorte komt.
Nadeel lotusgeboorte
Het enige nadeel vond ik dat de navelstreng zo hard werd dat na dag 3 zo oppakken wat lastiger ging, ik deed dan toch wat voorzichtiger omdat ik bang was dat de navelstreng zou loslaten. Maar dat was verder ook geen probleem want we lagen toch op bed.
Tussen twee werelden
En wat een bijzondere week was dat! Onze dochter, Gaia, sliep bijna alleen maar. Ze leek echt tussen twee werelden. De placenta hebben we gewassen en met allerlei kruiden ingepepert, het zag er prachtig uit en het rook heerlijk door de rozenblaadjes en lavendel. Na een par dagen wilde ik wel graag naar buiten, maar je gaat niet even snel wandelen met baby en placenta.
Al met al wat het voor ons een hele fijne ervaring en zou ik het bij ons volgende kindje weer doen. Ik dacht nog dat het wellicht wat viezig kon ruiken of iets, maar dat was helemaal niet aan de orde als je goed zorg draagt voor de placenta. Met fijne kruiden rook het zelfs heerlijk!